jarn

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Norueguês Nynorsk[editar]

Substantivo[editar]

jarn, neutro, incontável

  1. (química) ferro.

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do Nórdico Antigo, járn.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]