engorrominhar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Galego[editar]

Verbo[editar]

en.gor.ro.mi.nhar, reflexivotransitivo

  1. perder o ânimo, a valentia; abater-se

Formas alternativas[editar]

Etimologia[editar]

Confronte-se com engorrominhado.