Citações:transido
Ver a entrada transido.
- DANZA DA LÚA EN SANTIAGO
- ¡Fita aquel branco galán,
- olla seu transido corpo!
- É a lúa que baila
- na Quintana dos mortos.
- Fita seu corpo transido
- negro de somas e lobos.
- Nai: a lúa está bailando
- na Quintana dos mortos.
- ¿Quén fire potro de pedra
- na mesma porta do sono?
- ¡É a lúa! ¡É a lúa
- na Quintana dos mortos!
- ¿Quen fita meus grises vidros
- cheos de nubens seus ollos?
- ¡É a lúa! ¡É a lúa
- na Quintana dos mortos!
- Déixame morrer no leito
- soñando con froles d'ouro.
- Nai: a lúa está bailando
- na Quintana dos mortos.
- ¡Ai filla, co ar do céo
- vólvome branca de pronto!
- Non é o ar, é a triste lúa
- na Quintana dos mortos.
- ¿Quén brúa co-este xemido
- d'imenso boi melancónico?
- ¡Nai: É a lúa, a lúa
- coronada de toxos,
- que baila, e baila, e baila
- na Quintana dos mortos!
- Na ortografia padrão, e com as variantes galegas padronizadas:
- DANÇA DA LUA EM SANTIAGO
- Fita aquele branco galã,
- olha seu transido corpo!
- É a lua que baila
- na Quintana dos mortos.
- Fita seu corpo transido
- negro de sombras e lobos.
- Mãe: a lua está bailando
- na Quintana dos mortos.
- Quem fere poldro de pedra
- na mesma porta do sono?
- É a lua! É a lua
- na Quintana dos mortos!
- Quem fita meus grises vidros
- cheios de nuvens seus olhos?
- É a lua! É a lua
- na Quintana dos mortos!
- Deixa-me morrer no leito
- sonhando com flores d'ouro.
- Mãe: a lua está bailando
- na Quintana dos mortos.
- Ai filha, com o ar do céu
- volvo-me branca de pronto!
- Não é o ar, é a triste lua
- na Quintana dos mortos.
- Quem urra com este gemido
- de imenso boi melancólico?
- Mãe: É a lua, a lua
- coroada de tojos,
- que baila, e baila, e baila
- na Quintana dos mortos!