rubens
Latim[editar]
Adjetivo[editar]
rubens
Declinação[editar]
Adjetivos de Segunda Classe Imparissílabos (uniformes) com genitivo plural em ium
Singular | Plural | ||||
Masculino e Feminino | Neutro | Masculino e Feminino | Neutro | ||
Casos | Nominativo | rubens | rubens | rubentes | rubentia |
Vocativo | rubens | rubens | rubentes | rubentia | |
Genitivo | rubentis | rubentis | rubentium | rubentium | |
Dativo | rubenti | rubenti | rubentibus | rubentibus | |
Ablativo | rubenti | rubenti | rubentibus | rubentibus | |
Acusativo | rubentem | rubens | rubentes | rubentia |
Expressões[editar]
- rubens ver: primavera florida
- Rubens Pelagus: Mar Vermelho
Sinônimo[editar]
- ruber, -bra, -brum
Forma verbal[editar]
rubens, particípio presente
- particípio presente do verbo rubere: enquanto avermelha, enrubesce
Declinação[editar]
Declinação do Particípio Presente
singular | plural | |||||
M e F | N | M e F | N | |||
Casos | Nominativo | rubens | rubens | rubentes | rubentia | |
Genitivo | rubentis | rubentis | rubentium | rubentium | ||
Dativo | rubenti | rubenti | rubentibus | rubentibus | ||
Ablativo | rubente | rubente | rubentibus | rubentibus | ||
Acusativo | rubentem | rubens | rubentis | rubentia |
"rubens" é uma forma flexionada de rubere. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |