desatinar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

de.sa.ti.nar

  1. perder o tino, perder o juízo, ir à loucura, perder a razão

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) des- + atinar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Ligações externas[editar]

Anagramas[editar]

  1. adentrais
  2. atinardes
  3. dentárias
  4. destinara
  5. destinará
  6. enristada
  7. radiantes


Espanhol[editar]

Verbo[editar]

desatinar

  1. desatinar