abrancaçar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Galego[editar]

Verbo[editar]

a.bran.ca.çar, transitivointransitivopronominal

  1. branquear

Conjugação[editar]

Sinónimos[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) De a- + branca + -açar.