orgulhecer
Português[editar]
Verbo[editar]
or.gu.lhe.cer
Conjugação[editar]
Verbo irregular da 2.ª conjugação (-er)
Infinitivo impessoal | orgulhecer | Gerúndio | orgulhecendo | Particípio | orgulhecido |
Sinônimo[editar]
Etimologia[editar]
- (Morfologia) De orgulho + -ecer.