Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
konjugere
- conjugar (um verbo)
Tempo
|
Conjugação
|
Infinitivo
|
å konjugere
|
Presente
|
konjugerer
|
Pretérito
|
konjugerte
|
Particípio perfeito
|
konjugert
|
Particípio presente
|
konjugerende
|
Imperativo
|
konjuger
|
Passivo
|
konjugeres
|
|
Hiperônimos[editar]