philosophia
Galego-Português Medieval[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | philosophia | philosophias |
phi.lo.so.phi.a feminino
Termos derivados[editar]
Descendentes[editar]
Etimologia[editar]
- Do latim philosophia (“filosofia”), emprestado do grego antigo φιλοσοφία (philosophía) (“amor pela saberdoria”).
Latim[editar]
Substantivo[editar]
philosophĭa, -ae feminino de primeira declinação
singular do nominativo: philosophĭa, singular do genitivo: philosophĭae
Declinação[editar]
Substantivo de primeira declinação | |||
Número | Singular | Plural | |
Casos | Nominativo | philosophĭa | philosophĭae |
Vocativo | philosophĭa | philosophĭae | |
Acusativo | philosophĭam | philosophĭās | |
Genitivo | philosophĭae | philosophĭārum | |
Dativo | philosophĭae | philosophĭīs | |
Ablativo | philosophĭā | philosophĭīs |
Derivações[editar]
Descendentes[editar]
- Galego-Português Medieval: philosophia
- Alemão: Philosophie
- Espanhol: filosofía
- Francês: philosophie
- Inglês: philosophy
- Italiano: filosofia
Pronúncia[editar]
- (latim clássico) AFI: /pʰi.loˈso.pʰi.a/, [pʰɪ.ɫɔˈsɔ.pʰi.a]
- (latim eclesiástico) AFI: /fi.loˈso.fi.a/, [fi.loˈsoː.fi.a]
Etimologia[editar]
- Emprestado do grego antigo φιλοσοφία (philosophía) (“amor pela saberdoria”).