escarpa
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | escarpa es.car.pa |
escarpas es.car.pas |
es.car.pa, feminino
Forma verbal[editar]
es.car.pa
- terceira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo escarpar
"escarpa" é uma forma flexionada de escarpar. As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada. |
Etimologia[editar]
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /iʃ.ˈkaɾ.pɐ/
Anagramas[editar]
Galego[editar]
Substantivo1[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | escarpa | escarpas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
es.car.pa, feminino
Etimologia[editar]
Substantivo2[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | escarpa | escarpas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
es.car.pa, feminino
- estilha, objeto aguçado e pequeno que pode cravar a carne
- (artrópodes) o conjunto de bolotas-do-mar que cobrem uma superfície (de rocha ou uma concha de molusco)
Sinónimos[editar]
- De 2: arna
Etimologia[editar]
- Aparentado com o gótico skarpo.
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo italiano (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Forma verbal (Português)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo italiano (Galego)
- Crustáceo (Galego)
- Substantivo (Galego)