buceta
Não confundir com boceta.
Português[editar]
Interjeição[editar]
bu.ce.ta
- (obsceno) expressão de raiva, descontentamento, insatisfação, frustração
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | buceta | bucetas |
bu.ce.ta, feminino
Expressões[editar]
Sinônimos[editar]
- 1: vide lista de sinônimos em Wikisaurus:buceta.
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Diminutivo do latim vulgar buxis, idis.
Pronúncia[editar]
Brasil[editar]
- AFI: /bu.'se.tɐ/
Ver também[editar]
Na Wikipédia[editar]
Anagrama[editar]
Galego[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | buceta | bucetas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
bu.ce.ta, feminino
- (Náutica) pequena embarcação a remo ou vela, com proa e popa da mesma forma
Etimologia[editar]
- Do galego-português medieval buceta. Confronte-se com buço.
Galego-Português Medieval[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | buceta | bucetas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
bu.ce.ta, feminino
- caixa de madeira
Formas alternativas[editar]
- Vide em bueta
Etimologia[editar]
- Do diminutivo do latim vulgar buxis.
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Obscenidade (Português)
- Português brasileiro
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Náutica (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Substantivo (Galego)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Paroxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Substantivo (Galego-Português Medieval)