Saltar para o conteúdo

zerstören

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Verbo

[editar]

zer.stö.ren, (transitivo)

  1. destruir
  2. demolir

Conjugação

[editar]

Etimologia

[editar]
Do prefixo zer- a verbo stören ("estorvar").

Pronúncia

[editar]