trupicar
Português[editar]
Verbo[editar]
tru.pi.car
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | trupicar | Gerúndio | trupicando | Particípio | trupicado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | trupico | trupicas | trupica | trupicamos | trupicais | trupicam |
Pretérito imperfeito | trupicava | trupicavas | trupicava | trupicávamos | trupicáveis | trupicavam | |
Pretérito perfeito | trupiquei | trupicaste | trupicou | trupicamos1 / trupicámos2 |
trupicastes | trupicaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | trupicara | trupicaras | trupicara | trupicáramos | trupicáreis | trupicaram | |
Futuro do presente | trupicarei | trupicarás | trupicará | trupicaremos | trupicareis | trupicarão | |
Futuro do pretérito | trupicaria | trupicarias | trupicaria | trupicaríamos | trupicaríeis | trupicariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | trupique | trupiques | trupique | trupiquemos | trupiqueis | trupiquem |
Pretérito imperfeito | trupicasse | trupicasses | trupicasse | trupicássemos | trupicásseis | trupicassem | |
Futuro | trupicar | trupicares | trupicar | trupicarmos | trupicardes | trupicarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | trupica | trupique | trupiquemos | trupicai | trupiquem | |
Negativo | não trupiques | não trupique | não trupiquemos | não trupiqueis | não trupiquem | ||
Infinitivo pessoal | trupicar | trupicares | trupicar | trupicarmos | trupicardes | trupicarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.