terreo
Aspeto
Não confundir com térreo.
Adjetivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | terreo | terreos |
Feminino | terrea | terreas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
Substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | terreo | terreos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
ter.re.o, masculino
- terreno, terra agrícola
- espaço de terra
Formas alternativas
[editar]Etimologia
[editar]- Do galego-português medieval terreo, pelo latim terrenus. Confronte-se com terreu e terreno.
Substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | terreo | terreos |
Feminino | – | – |
– | – |
ter.re.o, masculino
- espaço de terra, terreno; terra agrícola
Formas alternativas
[editar]Etimologia
[editar]Verbo
[editar]presente ativo terreo, infinitivo presente terrere, pretérito perfeito ativo terrui, supino territum.
Conjugação
[editar] Conjugação de terreō, segunda conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | terrēre | terrisse | territūrus esse | terrērī, terrērier | territus esse | territum īrī |
Paricípios | terrēns | territūrus | territus | terrendus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | terrēre | terrendī | terrendō | terrendum | territum | territū |
Pronúncia
[editar]- AFI: /ˈter.re.oː/.
Categorias:
- Adjetivo (Galego)
- Substantivo (Galego)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Paroxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Entrada de étimo latino (Galego-Português Medieval)
- Entrada com pronúncia (Latim)
- Verbo (Latim)
- Verbo sem afixos (Latim)