Saltar para o conteúdo

stagger

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Verbo

[editar]

stagger

  1. cambalear
  2. hesitar

Conjugação

[editar]
Infinitivo:
stagger
Terceira pessoa do singular:
staggers
Passado simples:
staggered
Particípio:
staggered
Gerúndio:
staggering

Etimologia

[editar]
Do inglês médio stageren.

Pronúncia

[editar]
  • AFI: /ˈstæɡə/

Ligações externas

[editar]