retrincar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

re.trin.car

  1. apertar os dentes com a raiva
  2. trincar repetidamente

Conjugação[editar]


Etimologia[editar]

(Morfologia) De re- + trincar.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]