relutar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

re.lu.tar, intransitivo

  1. lutar novamente
  2. resistir
  3. obstinar-se
  4. ter repugnância ou aversão

Conjugação[editar]

Verbetes derivados[editar]

Etimologia[editar]

Do latim reluctare (la).