ranguiar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Galego[editar]

Verbo[editar]

ran.gui.ar, intransitivo

  1. não andar reto, ziguezaguear, costurar
  2. (Astúrias) coxear

Formas alternativas[editar]

Etimologia[editar]

Da mesma origem que renguear e ranquear.