obcecar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

ob.ce.car, transitivo

  1. cegar
  2. ofuscar
  3. obscurecer

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

Do latim obcaecare.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]


Catalão[editar]

Verbo[editar]

obcecar

  1. obcecar


Espanhol[editar]

Verbo[editar]

obcecar

  1. obcecar