narrar
Português[editar]
Verbo[editar]
nar.rar, transitivo
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | narrar | Gerúndio | narrando | Particípio | narrado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | narro | narras | narra | narramos | narrais | narram |
Pretérito imperfeito | narrava | narravas | narrava | narrávamos | narráveis | narravam | |
Pretérito perfeito | narrei | narraste | narrou | narramos1 / narrámos2 |
narrastes | narraram | |
Pretérito mais-que-perfeito | narrara | narraras | narrara | narráramos | narráreis | narraram | |
Futuro do presente | narrarei | narrarás | narrará | narraremos | narrareis | narrarão | |
Futuro do pretérito | narraria | narrarias | narraria | narraríamos | narraríeis | narrariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | narre | narres | narre | narremos | narreis | narrem |
Pretérito imperfeito | narrasse | narrasses | narrasse | narrássemos | narrásseis | narrassem | |
Futuro | narrar | narrares | narrar | narrarmos | narrardes | narrarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | narra | narre | narremos | narrai | narrem | |
Negativo | não narres | não narre | não narremos | não narreis | não narrem | ||
Infinitivo pessoal | narrar | narrares | narrar | narrarmos | narrardes | narrarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Do latim: narro.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /nɐ.ˈRaɾ/
Catalão[editar]
Verbo[editar]
narrar
Espanhol[editar]
Verbo[editar]
narrar
Galego[editar]
Verbo[editar]
narrar
Interlíngua[editar]
Verbo[editar]
narrar