moukata

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Wauja[editar]

Verbo[editar]

mou.ka.ta

  1. [ele/ela] troca, muda
    Ninya nonhalaka itsei. Nitsixa aupitsi nipitsen eu. Nixanteno nisenebuwiu. Ja onain, aitsa ninyatawana nipitsan otepogeu. Pa nomoukata nipitsã nuwahulũpaluwiu.
    Fui para quebrar lenha. Amarrei um grande fardo de lenha e o levantei para o meu ombro. Dentro em pouco meu braço estava cansado de carregar este fardo, e então mudei o peso para o outro ombro.
  2. [ele/ela] vira [alguma coisa]
    Pomoukata pixehen, usixene minya.
    Vire a sua comida [na grade], vai-se queimar.

Conjugação[editar]

singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo Indicativo Presente nomoukata pomoukata moukata amoukata yomoukata moukatapa

Pronúncia[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]