Entradas similares: moci e moči.

Servocroata/Servo-croata[editar]

Verbo[editar]

mȍ.ći perfectivo/imperfectivo, intransitivo

poder, ser capaz de
poder, ter permissão para
poder, ter a possibilidade de:
- Možeš li mi pomoći? (Poderias ajudar-me?)

Conjugação[editar]

Conjugação de moći (formas básicas)

Formas impessoais
Infinitivo	mȍći мо̏ћи
Advérbio verbal presente	mȍgūći мо̏гӯћи
Advérbio verbal passado	mȍgāvši мо̏га̄вши
Substantivo verbal	–

Formas pessoais
Tempo	Singular			Plural
Tempo	1ª	2ª	3ª	1ª	2ª	3ª
Presente	mogu могу	možeš можеш	može може	možemo можемо	možete можете	mogu могу
Aoristo	mogoh могох	može може	može може	mogosmo могосмо	mogoste могосте	mogoše могоше
Imperfeito	mogah могах	mogaše могаше	mogaše могаше	mogasmo могасмо	mogaste могасте	mogahu могаху
Imperativo	–	mozi/mogni мози/могни	–	mozimo/mognimo мозимо/могнимо	mozite/mognite мозите/могните	–

Particípio passado
	Singular			Plural
	Masculino	Feminino	Neutro	Masculino	Feminino	Neutro
Ativo	mogao могао	mogla могла	moglo могло	mogli могли	mogle могле	mogla могла
Passivo	moguć могућ	moguća могућа	moguće могуће	mogući могући	moguće могуће	moguća могућа

Formas alternativas[editar]

Alfabeto cirílico: (sérvio) моћи

Verbetes derivados[editar]

domoći se / домоћи се
izmoći/измоћи

odmoći/одмоћи
pomoći/помоћи

smoći/смоћи
uzmoći/узмоћи

Forma de substantivo[editar]

mȍ.ći, feminino

genitivo singular de moć
instrumental singular de moć

mo.ći, feminino

dativo singular de moć
vocativo singular de moć
locativo singular de moć

mo.ći, feminino, plural

nominativo plural de moć
genitivo plural de moć
acusativo plural de moć
vocativo plural de moć

O verbete moći é uma forma flexionada de "moć". Demais informações estão disponíveis em moć.
Por favor, faça melhorias e acréscimos naquele verbete e não neste. Obrigado.

Sinônimos[editar]

De 2: moću/моћу

Etimologia[editar]

Derivado de moć^(sh) ("poder, capacidade").

Pronúncia[editar]

AFI: /mô.tɕi/
X-SAMPA: /mo_F.ts\i/

Ver também[editar]

Referências[editar]

moći

Índice