mánaður

Feroês

Substantivo

má.na.ður, masculino

1. mês

Declinação

    Substantivo masculino do grupo 12 (-ar/-ir)

Caso Singular Plural Indefinido Definido Indefinido Definido Nominativo mánaður mánaðurin mánaðir mánaðirnir Acusativo mánað mánaðin mánaðir mánaðirnar Dativo mánaði mánaðinum mánaðum mánaðunum Genitivo mánaðar mánaðarins mánaða mánaðanna

Sinônimos

• (coloquial) máni

Verbetes derivados

heystmánadur jólamánadur

julimánadur kavamánadur

krákumánadur mánamánaður

skaðamánadur

Etimologia

Do nórdico antigo mánaðr.

Descendentes

    Cognatos de mánaður

Islandês : mánuður

Pronúncia

• AFI: /ˈmɔa.na.vʊɹ/
• X-SAMPA: /ˈmOa.na.vUr\/

Ver também

No Wikcionário

Apêndice:Unidades de tempo ár dagur

Referências

mánaður no Føroysk orðabók (Orðabókagrunnurin) (em feroês)