kuniĝanta

Esperanto

Forma verbal

ku.ni.ĝan.ta

1. particípio ativo do presente do verbo kuniĝi

Declinação

    Declinação de kuniĝanta

Caso Singular Plural Nominativo kuniĝanta kuniĝantaj Acusativo kuniĝantan kuniĝantajn

Conjugação

    Conjugação de kuniĝanta

Tempos verbais Infinitivo Passado Presente Futuro Imperativo/Conjuntivo Condicional kuniĝi kuniĝis kuniĝas kuniĝos kuniĝu kuniĝus Particípio ativo Particípio passivo Passado Presente Futuro Passado Presente Futuro kuniĝinta kuniĝanta kuniĝonta kuniĝita kuniĝata kuniĝota Os particípios podem também ter sentido de substantivo, adjetivo ou advérbio, substituindo-se o sufixo -a por -o, -a e -e, respectivamente.

Etimologia

De kun + -iĝ- + -ant- + -a.