judiciar
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Verbo[editar]
ju.di.ci.ar, intransitivo
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | judiciar | Gerúndio | judiciando | Particípio | judiciado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | judicio | judicias | judicia | judiciamos | judiciais | judiciam |
Pretérito imperfeito | judiciava | judiciavas | judiciava | judiciávamos | judiciáveis | judiciavam | |
Pretérito perfeito | judiciei | judiciaste | judiciou | judiciamos1 / judiciámos 2 |
judiciastes | judiciaram | |
Pretérito mais-que-perfeito | judiciara | judiciaras | judiciara | judiciáramos | judiciáreis | judiciaram | |
Futuro do presente | judiciarei | judiciarás | judiciará | judiciaremos | judiciareis | judiciarão | |
Futuro do pretérito | judiciaria | judiciarias | judiciaria | judiciaríamos | judiciaríeis | judiciariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | judicie | judicies | judicie | judiciemos | judicieis | judiciem |
Pretérito imperfeito | judiciasse | judiciasses | judiciasse | judiciássemos | judiciásseis | judiciassem | |
Futuro | judiciar | judiciares | judiciar | judiciarmos | judiciardes | judiciarem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | judicia | judicie | judiciemos | judiciai | judiciem | |
Negativo | não judicies | não judicie | não judiciemos | não judicieis | não judiciem | ||
Infinitivo pessoal | judiciar | judiciares | judiciar | judiciarmos | judiciardes | judiciarem |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.