guarnir
Português[editar]
Verbo[editar]
gu.ar.nir
- fornecer, suprir, prover
- ornamentar
- reforçar com militares
Sinónimo[editar]
Etimologia[editar]
Ligações externas[editar]
- “guarnir”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- ”guarnir”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “guarnir”, in Dicionário Aberto
- ”guarnir”, na Infopédia [em linha]
- “guarnir” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Galego[editar]
Verbo[editar]
gu.ar.nir
Etimologia[editar]
Galego-Português Medieval[editar]
Verbo[editar]
gu.ar.nir
Formas alternativas[editar]
Etimologia[editar]
- De uma raiz germânica *warnjan', por uma forma latina *guarnire Cognado do francês antigo guarnir.
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Oxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Português)
- Verbo (Português)
- Trissílabo (Galego)
- Oxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Verbo (Galego)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Oxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Verbo (Galego-Português Medieval)