esbirro
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | esbirro | esbirros |
es.bir.ro, masculino
- empregado menor dos tribunais judiciais
Sinônimo[editar]
Etimologia[editar]
- Do italiano sbirro.
Anagrama[editar]
Galego[editar]
Substantivo1[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | esbirro | esbirros |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
es.bir.ro, masculino
- (arcaísmo) esbirro, alguazil, oficial menor de justiça
- pau pequeno, estaquinha interior cravada que gira e sustém as tampas abertas de arcas e artesas
Sinónimo[editar]
- De 2 (estaquinha de sustém): estanco
Etimologia[editar]
Substantivo2[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | esbirro | esbirros |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
es.bir.ro, masculino