esbandeirar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

es.ban.dei.rar, transitivo

  1. cortar o pendão, a bandeira, da planta do milho

Conjugação[editar]

Sinônimo[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) De es- + bandeira + -ar.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]