enorgulhecer
Português[editar]
Verbo[editar]
e.nor.gu.lhe.cer
- encher-se de orgulho
Conjugação[editar]
Verbo irregular da 2.ª conjugação (-er)
Infinitivo impessoal | enorgulhecer | Gerúndio | enorgulhecendo | Particípio | enorgulhecido |
Sinônimo[editar]
Etimologia[editar]
- (Morfologia) De en + orgulhecer.