eş

 Entradas similares:  es e és.

Tártaro

Substantivo

eş

1. trabalho.

Grafias alternativas

• Alfabeto cirílico: еш

Tártaro da Crimeia

Adjetivo

eş

1. (Regionalismo, Dialeto do norte) nenhum, nada (de):

   Eş birevini körmedim. (Não vi ninguém.)

Sinónimos

• (Forma literária) iç

Forma verbal

eş

1. imperativo do verbo eşmek.

Turco

Substantivo

eş

1. cônjuge, esposo ou esposa;
2. companheiro/companheira;
3. amigo/amiga;
4. metade de um par;
5. (Anatomia) placenta.

Declinação

    Declinação de eş

Caso Singular Plural Nominativo eş eşler Genitivo eşin eşlerin Dativo eşe eşlere Acusativo eşi eşleri Locativo eşte eşlerde Ablativo eşten eşlerden

Sinônimo

• De 2 e 3: arkadaş
• De 4: kuma ortak
• De 5: eten

Fraseologia

• aldatan eş: falso, traidor
• eş dayağı/şiddeti/zulmü: violência doméstica, agressão à esposa
• eş ikiz: gêmeos idênticos
• eş yazar: co-autor
• eş zamanlı: ao mesmo tempo, simultâneo
• eski eş: ex-marido/ex-esposa

Verbetes derivados

eş adlı eş başkan eş değer

eş sıcak eş zaman eşcinsel

eşey eşlemek eşsesli

eşsiz eşkenar

Pronúncia

• AFI: /ɛʃ/
• X-SAMPA: /ES/

Ver também

No Wikcionário

Família em turco
	m		f
	babaanne		anneanne
	dede/büyükbaba		nine/büyükanne
	baba		anne
	amca		hala
	dayı		teyze
	oğul/erkek çocuk		kız/kız çocuk
	koca		eş/hanım/karı
	erkek kardeş		kız kardeş
	abi/ağabey		abla
	yeğen		yeğen
	torun		torun
	kuzen		kuzen
	damat		gelin
	kayınbaba/kayınpeder		kaynana/kayınvalide
	üvey baba		üvey anne

Referências

eş no Tureng Sözlük (em inglês e turco)