Saltar para o conteúdo

desmanchar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Verbo

[editar]

des.man.char

  1. desfazer
  2. descompor
  3. desarranjar

Conjugação

[editar]

Etimologia

[editar]
(Morfologia) des- + manchar.

Pronúncia

[editar]

Portugal

[editar]

Verbo

[editar]

des.man.char, transitivo

  1. cortar