desaproveitar
Português[editar]
Verbo[editar]
de.sa.pro.vei.tar, transitivo
- não aproveitar, não usufruir, não utilizar
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | desaproveitar | Gerúndio | desaproveitando | Particípio | desaproveitado |
1 Grafia adotada no português brasileiro.
2 Grafia adotada no português europeu.
Sinónimos/Sinônimos[editar]
Etimologia[editar]
- (Morfologia) De des- + aproveitar.
Ligações externas[editar]
- “desaproveitar”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- ”desaproveitar”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “desaproveitar”, in Dicionário Aberto
- ”desaproveitar”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”desaproveitar”, na Infopédia [em linha]
- “desaproveitar” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Galego[editar]
Verbo[editar]
de.sa.pro.vei.tar, transitivo
Etimologia[editar]
- (Morfologia) De des- + aproveitar.
Ligações externas[editar]
- (em galego) “desaproveitar", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.