demitir
Português[editar]
Verbo[editar]
de.mi.tir, transitivo
Conjugação[editar]
Verbo regular da 3.ª conjugação (-ir)
Infinitivo impessoal | demitir | Gerúndio | demitindo | Particípio | demitido |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | demito | demites | demite | demitimos | demitis | demitem |
Pretérito imperfeito | demitia | demitias | demitia | demitíamos | demitíeis | demitiam | |
Pretérito perfeito | demiti | demitiste | demitiu | demitimos | demitistes | demitiram | |
Pretérito mais-que-perfeito | demitira | demitiras | demitira | demitíramos | demitíreis | demitiram | |
Futuro do presente | demitirei | demitirás | demitirá | demitiremos | demitireis | demitirão | |
Futuro do pretérito | demitiria | demitirias | demitiria | demitiríamos | demitiríeis | demitiriam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | demita | demitas | demita | demitamos | demitais | demitam |
Pretérito imperfeito | demitisse | demitisses | demitisse | demitíssemos | demitísseis | demitissem | |
Futuro | demitir | demitires | demitir | demitirmos | demitirdes | demitirem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | demite | demita | demitamos | demiti | demitam | |
Negativo | não demitas | não demita | não demitamos | não demitais | não demitam | ||
Infinitivo pessoal | demitir | demitires | demitir | demitirmos | demitirdes | demitirem |
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /dɨ.mi.ˈtiɾ/
Ligações externas[editar]
- “demitir”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- ”demitir”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- ”demitir”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”demitir”, na Infopédia [em linha]
- “demitir” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Galego[editar]
Verbo[editar]
de.mi.tir, transitivo, intransitivo, pronominal
- demitir, destituir de cargo ou emprego
- demitir, exonerar
- demitir-se, renunciar, pedir ser destituído
Etimologia[editar]
Pronúncia[editar]
Ligações externas[editar]
- (em galego) “demitir", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
Galego-Português Medieval[editar]
Verbo[editar]
de.mi.tir
Formas alternativas[editar]
Etimologia[editar]
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Oxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Verbo (Português)
- Verbo (Galego)
- Trissílabo (Galego)
- Oxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Entrada com pronúncia (Galego)
- Verbo (Galego-Português Medieval)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Oxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Entrada de étimo latino (Galego-Português Medieval)