cruentar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

cru.en.tar, transitivo

  1. ensanguentar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

Do latim cruentare (la).

Ligações externas[editar]

Anagrama[editar]

  1. encurtar