consulo
Aspeto
Verbo
[editar]presente ativo consulo, infinitivo presente consulere, pretérito perfeito ativo consului, supino consultum.
Conjugação
[editar] Conjugação de consulō, terceira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | consulĕre | consuluisse | consultūrus esse | consulī | consultus esse | consultum īrī |
Paricípios | consulēns | consultūrus | consultus | consulendus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | consulĕre | consulendī | consulendō | consulendum | consultum | consultū |
Pronúncia
[editar]- AFI: /ˈkon.su.loː/, /ˈkõː.sʊ.ɫoː/.