conspurco

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Forma verbal[editar]

conspurco

  1. primeira pessoa do singular do presente do indicativo do verbo conspurcar


"conspurco" é uma forma flexionada de conspurcar.
As alterações feitas aqui devem referir-se apenas à forma flexionada.


Latim[editar]

Verbo[editar]

conspurco

  1. conspurcar

Conjugação[editar]

Primeira - Formas Pessoais - Voz Ativa
singular plural
Pessoa primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo Indicativo Presente conspurco conspurcas conspurcat conspurcamus conspurcatis conspurcant
Imperfeito conspurcabam conspurcabas conspurcabat conspurcabamus conspurcabatis conspurcabant
Perfeito conspurcavi conspurcaviste conspurcavit conspurcavimus conspurcavistis conspurcaverunt
Mais-que-perfeito conspurcaveram conspurcaveras conspurcaverat conspurcaveramus conspurcaveratis conspurcaverant
Futuro Imperfeito conspurcabo conspurcabis conspurcabit conspurcabimus conspurcabitis conspurcabunt
Futuro Anterior conspurcavero conspurcaveris conspurcaverit conspurcaverimus conspurcaveritis conspurcaverint
Modo Subjuntivo Presente conspurcem conspurces conspurcet conspurcemus conspurcetis conspurcent
Imperfeito conspurcarem conspurcares conspurcaret conspurcaremus conspurcaretis conspurcarent
Perfeito conspurcaverim conspurcaveris conspurcaverit conspurcaverimus conspurcaveritis conspurcaverint
Mais-que-perfeito conspurcavissem conspurcavisses conspurcavisset conspurcavissemus conspurcavissetis conspurcavissent
Modo Imperativo Presente conspurca conspurcate
Futuro conspurcato conspurcatote conspurcanto
Formas Impessoais
Infinitivo Presente conspurcare
Infinitivo Passado conspurcavisse
Infinitivo Futuro conspurcaturum esse
Gerúndio conspurcando
Particípio Presente conspurcans, conspurcantis
Particípio Passado conspurcatus, conspurcata, conspurcatum
Particípio Futuro Ativo conspurcaturus, conspurcatura, conspurcaturum
Particípio Futuro Passivo (Gerundivo) conspurcandus, conspurcanda, conspurcandum
Supino conspurcatum, conspurcatu


Etimologia[editar]

con- + spurco

Pronúncia[editar]

  • AFI (clássico): /konˈspur.koː/, [kõːˈspʊr.koː]