concinno
Latim[editar]
Verbo[editar]
presente ativo concinno, infinitivo presente concinnare, pretérito perfeito ativo concinnavi, supino concinnatum.
Conjugação[editar]
Conjugação de concinnō, primeira conjugação
Formas infinitivas | ||||||
Vozes | Ativo | Passiva | ||||
Modo verbal\tempo | Presente | Pretérito perfeito | Futuro | Presente | Pretérito perfeito | Futuro |
Infinitivos | concinnāre | concinnisse | concinnatūrus esse | concinnārī | concinnatus esse | concinnatum īrī |
Paricípios | concinnāns | concinnatūrus | concinnatus | concinnandus | ||
Formas nominais | ||||||
Modo verba/declinação | Gerúndio | Supino | ||||
Nominativo | Genitivo | Dativo/ablativo | Acusativo | Acusativo | Ablativo | |
Formas impessoais | concinnāre | concinnandī | concinnandō | concinnandum | concinnatum | concinnatū |
Pronúncia[editar]
- AFI: /konˈkin.noː/, /kɔŋˈkɪn.noː/.