coira
Aspeto
Não confundir com coíra.
Substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | coira | coiras |
coi.ra, feminino
- (antigo) vestimenta antiga militar de couro, espécie de gibão; armadura para o peito coiraça
- joelheira, proteção de couro para o joelho
- (Trás-os-Montes) planta de flores amarelas que serve, seca, para fazer vassouras
- rameira
- Dona coira a senhora está dando no coiro!
Variante
[editar]Ver também
[editar]No Wikcionário
[editar]Etimologia
[editar]Pronúncia
[editar]Portugal
[editar]Ligações externas
[editar]- “coira”, in Aulete, Francisco Júlio de Caldas, iDicionário Aulete. Lexikon Editora Digital.
- “coira”, in Trevisan, R. (coord.); Weiszflog, W. (ed.). Michaelis: Moderno Dicionário da Língua Portuguesa. São Paulo: Melhoramentos, 2012 (nova ortografia). ISBN 978-85-06-06953-0
- “coira”, in Dicionário Aberto
- ”coira”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa [em linha], 2010
- ”coira”, na Infopédia [em linha]
- “coira” no Portal da Língua Portuguesa. Instituto de Linguística Teórica e Computacional.
- Busca no Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa da Academia Brasileira de Letras.
Substantivo
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | coira | coiras |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
coi.ra, feminino
Etimologia
[editar]Pronúncia
[editar]Ligação externa
[editar]- (em galego) “coira", in Dicionário Electrónico Estraviz [em linha], Estraviz, Isaac Alonso.
Categorias:
- Substantivo (Português)
- Dissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Arcaísmo (Português)
- Dialeto transmontano
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Galego)
- Dissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Gíria (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo latino (Galego)
- Entrada com pronúncia (Galego)