carpir

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

car.pir

  1. (transitivo) colher
  2. (reflexivo) chorar
  3. (transitivo) capinar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

Do infinitivo latino carpere.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]