capar
Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa
Português[editar]
Verbo[editar]
ca.par, transitivo
- extrair ou inutilizar os órgãos de reprodução animal a; castrar
- cortar rebentos em certas plantas para frutificarem melhor
Conjugação[editar]
Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)
Infinitivo impessoal | capar | Gerúndio | capando | Particípio | capado |
singular | plural | ||||||
primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
Modo Indicativo |
Presente | capo | capas | capa | capamos | capais | capam |
Pretérito imperfeito | capava | capavas | capava | capávamos | capáveis | capavam | |
Pretérito perfeito | capei | capaste | capou | capamos* / capámos |
capastes | caparam | |
Pretérito mais-que-perfeito | capara | caparas | capara | capáramos | capáreis | caparam | |
Futuro do presente | caparei | caparás | capará | caparemos | capareis | caparão | |
Futuro do pretérito | caparia | caparias | caparia | caparíamos | caparíeis | capariam | |
Modo Subjuntivo (Conjuntivo) |
Presente | cape | capes | cape | capemos | capeis | capem |
Pretérito imperfeito | capasse | capasses | capasse | capássemos | capásseis | capassem | |
Futuro | capar | capares | capar | caparmos | capardes | caparem | |
Modo Imperativo |
Afirmativo | capa | cape | capemos | capai | capem | |
Negativo | não capes | não cape | não capemos | não capeis | não capem | ||
Infinitivo pessoal | capar | capares | capar | caparmos | capardes | caparem |
* Grafia adotada no português brasileiro.
Expressões[editar]
- capar o gato: ir embora.
- capar a água:
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Do latim vulgar *cappare.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /kɐ.ˈpaɾ/
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
- capar ◄ confrontar ► descapar
- capa-grilos
Anagramas[editar]
Catalão[editar]
Verbo[editar]
capar