caningar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

ca.nin.gar, transitivo direto

  1. (Nordeste do Brasil) chatear, incomodar, perturbar

Conjugação[editar]

Pronúncia[editar]

Brasil[editar]

Carioca[editar]

  • AFI: /kɐ.nĩ.ˈgaχ/, /kɐ.nĩ.ˈgaː/
  • X-SAMPA: /k6.ni~."gaX/, /k6.ni~."ga:/