cancelo
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | cancelo | cancelos |
can.ce.lo, masculino
- cancela menor, porta rústica e simples de um terreno agrícola
- curral temporário feito com sebes móveis, para guardar transitoriamente nele o gado com objeto de o estercar
- redil, bardo para gado miúdo, ovelhas ou cabras
Etimologia[editar]
Forma verbal[editar]
cancelo
Galego[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | cancelo | cancelos |
Feminino | – | – |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
can.ce.lo, masculino
- cancelo, cancela menor, porta rústica e simples de um terreno agrícola
Etimologia[editar]
Forma verbal[editar]
cancelo
- primeira pessoa do singular do presente indicativo do verbo cancelar
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Forma verbal (Português)
- Substantivo (Português)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo latino (Galego)
- Forma verbal (Galego)
- Substantivo (Galego)