bravu

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Adjetivo[editar]

  Singular Plural
Masculino bravu bravus
Feminino

bra.vu

  1. (Galiza) bravio, do monte, silvestre, selvático
    • "Esta carne tem um sabor bravu"

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino bravu bravus

bra.vu, masculino

  1. (Galiza) cheiro ou sabor forte que desprendem os animais do monte, ou os peixes do mar
  2. (Galiza) espessura do mato
  3. (Galiza) raposo, animal da espécie Vulpes vulpes

Variante[editar]

Sinônimo[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Asturiano[editar]

Adjetivo[editar]

bra.vu, m, brava, f, bravo, n

bra.vu
  1. bravo

Substantivo[editar]

  Singular Plural
Masculino bravu bravos
Feminino
Neutro
Comum aos dois
géneros/gêneros

bra.vu, masculino

  1. terreno inculto, terreno que se cultiva por vez primeira

Sardo[editar]

Adjetivo[editar]

bra.vu

  1. bom, hábil
  2. bravo, corajoso