atesourar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

a.te.sou.rar, transitivo

  1. (Trás-os-Montes) podar, cortar os ramos

Conjugação[editar]

Sinônimos[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) a- + tesoura + -ar.

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Anagramas[editar]

  1. estourara
  2. estourará
  3. tesourara
  4. tesourará