impedir

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

im.pe.dir, transitivo

  1. opor-se a
  2. impossibilitar
  3. obstruir

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

Do infinitivo latino impedire, do verbo impedio.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Catalão[editar]

Verbo[editar]

impedir

  1. impedir


Espanhol[editar]

Verbo[editar]

impedir

  1. impedir