-ir

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Sufixo[editar]

-ir

  1. terminação do infinitivo dos verbos da terceira conjugação

Etimologia[editar]

Do latim -ire (la).

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

  • -ir ◄ confrontar ► -ar
  • -ir ◄ confrontar ► -er
  • -ir ◄ confrontar ► -or
  • -ir ◄ confrontar ► -r