ῥᾴδιος
Grego Antigo[editar]
Adjetivo[editar]
ῥᾴ.διος, -α, -ον (rhádios) masculino
Declinação[editar]
Adjectivos de tema em ο
| singular | m | f | n | dual | m | f | n | plural | m | f | n | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| nom. | ῥᾴδιος | ῥᾳδία | ῥᾴδιον | nom. | ῥᾳδίω | ῥᾳδία | ῥᾳδίω | nom. | ῥᾴδιοι | ῥᾴδιαι | ῥᾴδια | ||
| gen. | ῥᾳδίου | ῥᾳδίας | ῥᾳδίου | gen. | ῥᾳδίοιν | ῥᾳδίαιν | ῥᾳδίοιν | gen. | ῥᾳδίων | ῥᾳδίων | ῥᾳδίων | ||
| dat. | ῥᾳδίῳ | ῥᾳδίᾳ | ῥᾳδίῳ | dat. | ῥᾳδίοιν | ῥᾳδίαιν | ῥᾳδίοιν | dat. | ῥᾳδίοῖς | ῥᾳδίαῖς | ῥᾳδίοῖς | ||
| acus. | ῥᾴδιον | ῥᾳδίαν | ῥᾴδιον | acus. | ῥᾳδίω | ῥᾳδία | ῥᾳδίω | acus. | ῥᾳδίους | ῥᾳδίας | ῥᾴδια | ||
| voc. | ῥᾴδιε | ῥᾳδία | ῥᾴδιον | voc. | ῥᾳδίω | ῥᾳδία | ῥᾳδίω | voc. | ῥᾴδιοι | ῥᾴδιαι | ῥᾴδια | ||
| instr. | ῥᾳδίῳ | ῥᾳδίᾳ | ῥᾳδίῳ | instr. | ῥᾳδίοιν | ῥᾳδίαιν | ῥᾳδίοιν | instr. | ῥᾳδίοῖς | ῥᾳδίαῖς | ῥᾳδίοῖς | ||
| loc. | ῥᾳδίῳ | ῥᾳδίᾳ | ῥᾳδίῳ | loc. | ῥᾳδίοιν | ῥᾳδίαιν | ῥᾳδίοιν | loc. | ῥᾳδίοῖς | ῥᾳδίαῖς | ῥᾳδίοῖς |