ἱερεύς

Grego Antigo

Substantivo

ἱερεύς (hiereús) masculino (feminino: ἱέρεια)

1. sacerdote

Terceira Declinação - Substantivos - Tema em ditongo

	Masc. Fem. e Νeu.
	Singular	Dual	Plural
Nom.	ἱερεύς	ἱερέη	ἱερεῖς
Gen.	ἱερέως	ἱερἐοιν	ἱερέων
Dat.	ἱερεῖ	ἱερἐοιν	ἱερεῦσι(ν)
Acus.	ἱερέα	ἱερεῖ	ἱερέας
Voc.	ἱερεῦ	ἱερέη	ἱερεῖς
Loc.	ἱερεῖ	ἱερέοιν	ἱερεῦσι(ν)
Instr.	ἱερεῖ	ἱερέοιν	ἱερεῦσι(ν)

Outros Verbetes

• ἱερός