солнце

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Russo[editar]

Substantivo[editar]

солн.це (solntse) neutro

  1. (Astronomia) Sol, a estrela principal do Sistema Solar
  2. (Astronomia) sol, estrela central de algum outro sistema

Declinação[editar]

Fraseologia[editar]

Verbetes derivados[editar]

Etimologia[editar]

Do eslavo oriental antigo сълньце (sŭlnĭce), do proto-eslavo *sъlnьce (raiz *sъlnь +‎ diminutivo *-ьce - vide -це), do proto-balto-eslavo *saulē, do proto-indo-europeu *sóh₂wl̥. Cognatos: bielorrusso сонца, ucraniano сонце, búlgaro слънце, macedônio сонце, servocroata сунце/sunce, esloveno sonce, checo slunce, eslovaco slnce, polonês słońce, letão saule, lituano saulė. Cognatos distantes: latim sol, grego antigo ἥλιος (hélios), sânscrito स्वर् (svár).

Pronúncia[editar]

Ver também[editar]