прогнати

Servocroata

Verbo

про̀.гна.ти / prò.gna.ti, transitivo, perfectivo (imperfectivo прогонити/progoniti)

1. exilar, deportar
2. banir, proscrever

Conjugação

    Conjugação de prognati/прогнати

Formas impessoais Infinitivo prògnati про̀гнати Advérbio verbal presente – Advérbio verbal passado prògnāvši про̀гна̄вши Substantivo verbal – Formas pessoais Tempo Singular Plural 1ª 2ª 3ª 1ª 2ª 3ª Presente prognam прогнам prognaš прогнаш progna прогна prognamo прогнамо prognate прогнате prognaju прогнају Aoristo prognah прогнах progna прогна progna прогна prognasmo прогнасмо prognaste прогнасте prognaše прогнаше Imperfeito prognaću прогнаћу prognaćeš прогнаћеш prognaće прогнаће prognaćemo прогнаћемо prognaćete прогнаћете prognaće прогнаће Imperativo – prognaj прогнај – prognajmo прогнајмо prognajte прогнајте – Particípio passado   Singular Plural Masculino Feminino Neutro Masculino Feminino Neutro Ativo prognao прогнао prognala прогнала prognalo прогнало prognali прогнали prognale прогнале prognala прогнала Passivo prognan прогнан prognana прогнана prognano прогнано prognani прогнани prognane прогнане prognana прогнана

Verbetes derivados

прогнаник/prognanik

Pronúncia

• AFI: /prǒɡ.na.ti/
• X-SAMPA: /pro_Rɡ.na.ti/